Zanzibar: de grote vakantieverjaardagsweek!

Jaaaaa, daar ben ik weer!! De afgelopen weken echt gewoon geen computers in de buurt om even te typen. Inmiddels heb ik mijn allerlaatste dag in Kenia, morgen vlieg ik (terug) naar Zanzibar:)

Zoals jullie weten had ik een heerlijke vakantieverjaardagsweek met lieve vriendinnetjes uit Nederland, ik zal even vertellen hoe dat was!

Zaterdag 4 augustus was het dan zover, bepakt en bezakt richting dala dala om naar Kendwa te geraken. Tas op het dak, ik krap tussen de moslims en daar ging ik! Na een paar uur kwamen we in het noorden van het eiland aan en ik werd eruit gezet aan de kant van de weg; "this is Kendwa"...Nou, dat belooft wat;) D'r was niks te bekennen! Ik volgde maar een bordje naar een van de hotels en wandelde dus een zandweggetje in. Ik moest nog best een eind lopen en twijfelde echt of ik wel goed zat. Toen ik op een gegeven moment in de bewoonde wereld kwam werd ik nog even de verkeerde kant op gestuurd, maar al gauw vond ik Mocco Beach waar Kiek, d'r zusje Chris en drie vriendinnen Ragna, Joyce en Judith zich zouden bevinden. Ik was gewoon een beetje nerveus haha.. Toen ik eenmaal het strand op kwam zag ik meteen het Zanzibar dat ik van plaatjes ken...hagelwit strand, palmen, rieten parasolletjes en de knalblauwste zee ooit! En in dat plaatje zag ik vijf mzungu's die me bekend voorkwamen, dus ik riep "waar is dat feestje?!?!" Haha, heerlijk om mensen van thuis te zien, een vreemd gevoel, maar erg fijn! Even knuffelen en vervolgens op strandbedjes neergeploft om bij te kletsen onder het genot van een biertje. Ik had echt even moeite met Nederlands praten, maar het was echt fijn om deze lieve dames te zien!
's Middags lekker gezond, gezwommen en gekletst. Ook erg gelachen om alle Italianen hier. Die lopen in speedo's in alle kleuren van de regenboog, al blijkt met name de kleur wit in trek... Aan het eind van de middag wagen ze zich in groepen op het strand om onder begeleiding van Italiaans-sprekende Zanzibarianen soort van aerobic dansjes te doen....
Later onder het genot van een cocktailtje genoten van de adembenemende zonsondergang..wow!
Toen was het tijd om te douchen, ons op te tutten en richting Kendwa Rocks te gaan. Daar was het namelijk feest: de fullmoonparty! We hebben heerlijk gegeten onder de sterrenhemel, gekeken naar acrobatiekende mannen en toen er leuke muziek uit de boxen klonk hebben we een dansje gewaagd. Een erg leuk feestje dus, dat duurde tot in de vroege uurtjes...

Zondag 5 augustus: churchday!!! Oh nee;) Brak wakker worden en te laat zijn voor het gratis ontbijt!:P Ach ja, dan maar aan de vette burger en friet;) Toen het even later opklaarde konden we richting strandbedjes om daar verder uit te brakken en bij te slapen.
's Avonds hebben we bij de buren erg lekker en goedkoop gegeten en we gingen redelijk vroeg naar bed.

Maandag 6 augustus stond stond een tripje naar Stonetown op het programma. We waren ditmaal wel op tijd voor het gratis ontbijt en rond een uur of 10 werden we opgehaald door een busje. Het was vechten om een plekje niet direct achter de onwelriekende chauffeur, maar al met al een prima rit. We hebben ingecheckt in het Flamingo hotel en zijn Stonetown gaan verkennen. Schitterend stadje met al die kleine straatjes. Overal word je aangesproken en naar binnen gelokt, maar ons doel was op dat moment met name het vinden van een bank. Toen we eenmaal geld hadden gepind deden we of ook echt veel geld hadden en gingen naar het meest luxe hotel om te lunchen. Daar zaten we echt fantastisch, pal aan het water, lekker eten, een grappige ober, helemaal goed! Daarna nog even rondgehopst en vervolgens naar het Africa House hotel om van de zonsondergang te genieten. We hadden front-row seats en zaten dus mooi met onze cocktailtjes en biertjes. Omdat het zo gezellig was zijn we een paar uur blijven zitten, hebben daar nog wat gegeten en zijn toen terug naar het hotel gegaan.
Joyce, Judith en ik zijn nog met een Deen uit het hotel naar een barretje gegaan voor wat dansjes en drankjes en voor de gezelligheid ook voor wat mot met een local. Een moslim die niet aan de Ramadan deed, knijterlam was en mij lastig viel raakte erg opgefokt toen ik na wat heen en weer geklets dat ik misschien wel op vrouwen val (gewoon ff een principekwestie). Nou, dat schoot hem in het verkeerde keelgat en de tent was te klein. Alle aanwezige mannen gingen zich ermee bemoeien en nadat meneer de tent uit was gewerkt hadden wij dus aanspraak van een stel Australiers enzo;)
Niet heel laat gemaakt, morgen moeten we de toerist uithangen op een tripje naar Prison Island.

Dinsdag 7 augustus werden we om 9uur opgehaald door een man met grote voeten die niet veel zei. We liepen naar de haven en daar mochten we, nadat we flippers en brillen hadden gepast aan boord van de Gladiator. Een tochtje van een half uur bracht ons naar Prison Island. Daar hopsten we overboord om te gaan snorkelen boven het rif. Erg mooi, al dat koraal en vissen! Echt heerlijk!
Daarna gingen we het eiland op om naar een groep gigantische schildpadden te gaan kijken. Wat een enorme beesten zeg!! Wow! En daarna kregen we de tijd om nog even rond te lopen. We hebben wat van de oude gevangenis (die nooit als gevangenis is gebruikt) gezien en zijn lekker gaan lunchen daar. De lunch viel mij ff niet zo goed, maar de terugtocht naar Stonetown verliep gelukkig prima. Bij het hotel zijn we allemaal even een dutje gaan doen en later gingen de dames shoppen. Ik ben bij mijn nieuwe favoriete plek in Stonetown gaan zitten, het Traveller's Cafe vanaf waar je ook een ontzettend mooie zonsondergang ziet. Ik heb me later bij de dames in de haven gevoegd en we besloten om bij mijn favo spot te gaan eten. Het was heerlijk, een super gezellige avond. Na een rondje door de Forodhani Gardens (waar je allerlei soorten eten en drinken kunt kopen bij kleine standjes) gingen we naar het hotel. Morgen weer een reisdag!

Woensdag 8 augustus: oostkust, oftewel Jambiani! We wilden nog wat sightseeing doen, dus om half negen gingen we naar het slavenmuseum. Big Ben, een klein mannetje (met een groot klokkenspel?), leidde ons rond en vertelde ons vanalles. Verschrikkelijk om te bedenken dat er vroeger 75 vrouwen en kinderen in zo'n hokje bovenop elkaar zaten dagenlang. Als ze daarna nog leefden werden ze buiten aan een boom geketend en bekogeld met stenen. Als ze dan nog leefde en geen kik gaven waren ze veel geld waard...Bizar! Twee van de oorspronkelijke kerkers zijn er nog, de boom niet meer, op die plek staat inmiddels een kerk. We kregen ook een rondleiding door de kerk en Big Ben had een raadseltje voor ons. Wat is er mis met de pilaren? Ik keek en zei: "ze staan op kop!"! Big Ben keek enigszins gepikeerd, hoe ik dat wist? Euh...nou, ze staan gewoon op kop;) Haha... Einde toer, op naar het paleis om daar ook even een kijkje te nemen. Was wel interessant, we zijn er niet heel lang gebleven. Het was tijd om terug naar het hotel te gaan want om half 12 zou onze chauffeur komen. We hebben gepind, boodschappen gedaan en toen..en route naar Jambiani! In de auto realiseerde ik me dat ik mijn paspoort achter de spiegel van onze kamer in het hotel had laten zitten. Ik verstop mijn paspoort eigenlijk nooit, wie wil mijn paspoort nou?;) Maar aangezien Kiek hem ook steeds verstopte, deed ik vrolijk mee haha! En ik zei nog, dit soort dingen vergeet ik!!! Dus...via de chauffeur de meneer van het vvv gebeld, die is naar het hotel gelopen, ik kreeg een goed Engels sprekend meisje aan de lijn, zij ging de kamer in (waar inmiddels al een ander stel in zat) en prutste mijn paspoort vanachter de spiegel vandaan... Oeff, opluchting! Hij geeft mijn paspoort vrijdag aan de chauffeur mee!
Na een ritje van ruim een uur kwamen we eerst in Paje, waar de chauffeur stopte bij Dhow Inn, een gigantisch luxe resort. Wij zeiden meteen al dat we niet goed zaten, maar meneer de chauffeur beweerde dat dit het was. Kiek en ik liepen aarzelend het terrein op, een nette jongeman vroeg meteen of onze tassen naar onze kamers moesten worden gebracht? Wij zeiden van niet, we zitten niet goed, maar dan mochten we wel even op de hagelwitte loungebanken plaatsnemen... Euh, laat ook maar, we zitten echt niet goed! De blanke eigenaar vond het wel een gezellig idee om zes meiden te hosten, maar inderdaad, we zaten niet goed! Dhow Beach Village is toch echt in Jambiani, daar kwamen we een kwartiertje later aan. Jambiani is een langgerekt dorpje waar de hotelletjes grenzen aan de huizen van de locals. Kiek en ik moesten even door een smal paadje langs oude meuk, allemaal niet veelbelovend, maar toen we op het strand kwamen veranderde dat gevoel meteen! WOW! Wit strand, blauwe zee, vissersbootje, supergezellig strandbarretje met rasta's erachter:) Helemaal goed! De barman wist niet zeker of er wel plek was voor ons (het hotel heeft maar vijf kamers), maar er werd even rondgevraagd. De Portugese gastvrouw zei natuurlijk dat er drie kamers voor ons waren, dus al gauw lagen we met een biertje in de hangmatten op het strand. Later op de middag hebben we zelf Happyhour gecreeerd omdat de cocktails schreeuwend duur waren, het begin van een leuke avond! We hebben ons tussendoor ff omgekleed, maar zijn eigenlijk de hele avond in de bar blijven hangen. Ff een hapje gegeten tussendoor en toen weer aan de biertjes met de locals. Ik ontmoette een erg leuke rasta, Othman, waarmee ik zo'n romantische-uit-de-film-avond op het strand had met vallende sterren, bulderende golven, wandelen over dat witte zand...wow...

Donderdag 9 augustus gingen we weer even de toerist uithangen! De man die ons gisteren had gebracht wilde $200 van ons voor een dagje Jozani Forest met z'n zessen. Dat vonden we aan de dure kant en na wat navraag had Joyce het geregeld dat we voor 20euro in totaal (daar gaat ook vast iets mis, maar goed..) het tripje konden krijgen. We werden dus opgehaald nadat we een lekker ontbijtje met verse jus hadden gekregen en gingen richting het Jozani Forest. Hier zitten Red Colobus Monkeys. Eerst wandelden we een tijdje door het woud en vervolgens gingen we richting de aapjes. Wat een leuke beestjes zeg! Echt de moeite waard! Vervolgens kregen we een toertje door de mangrove en later nog door de vlindertuin. Echt een leuke ochtend!
Terug bij Dhow zijn we aan de wandel gegaan en hebben we geluncht bij de buren. Na de lunch gingen Joyce en ik aan de wandel naar de zandbank, waar je volgens de locals heel relaxt kunt zwemmen. Het was een takke-end lopen en daarbij kwam dat je vast heel fijn kunt zwemmen, maar dan moet je geen spullen bij je hebben want er is nergens een stuk droog strand i.v.m. de getijden. Maar goed, aangezien we dat hele eind hadden gelopen moesten we ook maar even gaan liggen zonnen. Met zeiknatte handdoeken besloten we na een minuut of tien al terug te lopen richting Dhow. Onderweg zagen we drie bekende mzungu’s zich een weg banen door het ondiepe water vol zeesterren, zeewier en zeeëgels. Niet kijken waar je loopt, niet nadenken over waar je misschien op stapt, maar gewoon doorwalsen;) Terug bij Dhow hebben we de hangmatten en ligbedjes geconfisqueerd en zo hebben we van de middag genoten. Toen de zon onder was zijn we allemaal even gaan tukken en hebben ons vervolgens klaargemaakt voor een party. Het hele dorp wist dat er die avond iemand jarig was, dus we zaten al redelijk bijtijds omringd door locals aan de biertjes en snacks. Het was een supergezellige avond, echt een onvergetelijke 30e verjaardagsparty! Rond tien voor twaalf werd ik door Othman geroepen, ik moest bij het vuur komen zitten. Daar werd ik door hem op drum en een vriend van hem op gitaar onder de sterrenhemel mijn 31e levensjaar ingezongen...wow! Ik zat met een grijns van oor tot oor, met die lieve meiden om mij heen, echt super! Om twaalf uur werd er gezongen en werd ik van alle kanten gefeliciteerd. Heel wat dansjes, drankjes en gekke foto’s later gingen de oogjes en snaveltjes toe voor die avond.

Vrijdag 10 augustus werd ik door de meiden wakker gezongen Toen ik aan de ontbijttafel verscheen werden eerst de pannenkoeken, fruit en koffie op tafel gezet en vervolgens kwamen alle personeelsleden van het hotel al zingend uit de keuken gelopen. Voorop de Portugese met een zelfgemaakte Nutellataart en daarachter dus de kok, barman en de schoonmakers, al zingend en drummend met een lepel op een blikje, echt supergaaf!! Heerlijk ontbijt, fantastische kadootjes van de meiden en die heerlijke taart! Wow! Even later kwam onze chauffeur binnengewandeld, met in zijn hand: mijn paspoort! Jeuj! Nog een geweldig verjaardagskado!;) Niet veel later vertrokken we richting Kendwa. Kiek had namelijk voordat ze aan deze trip begonnen al hotelkamers gereserveerd bij Kendwa Rocks voor dit weekend i.v.m. de fullmoonparty...Die party was natuurlijk afgelopen weekend, vandaar dat we toen al in Kendwa waren, maar omdat Kendwa zo’n fantastisch oord is besloten we gewoon nog een keer daar heen te gaan. Rond de middag konden we inchecken en even later lagen we weer heerlijk in onze bikini’s te bakken op dit Bounty Island strand. Aan het eind van de middag weer met een cocktailtje in de hand van de zonsondergang genoten en ‘s avonds kakten we behoorlijk in. We hadden nog wel een fijne avond hoor, met lekker eten, gezellig kletsen en een drankje aan de bar, maar het werd dus geen latertje. Dat hoefde ook niet, we genoten nog na van gisteren.

Zaterdag 11 augustus, quote uit mijn dagboek: “je zal maar 30 zijn”;) Een aantal fanatiekelingen onder ons had al vroeg zes bedjes in beslag genomen, dus we lagen de hele dag eerste rang! Het was bloedjeheet, dus we renden regelmatig de plomp in voor wat verkoeling. ‘s Middags lekker geluncht bij de buren en later sprak ik Othman, die was vanuit Jambiani gekomen om me op te zoeken Hij voegde zich dus aan het eind van de middag bij ons en toen hij het terrein van het hotel op kwam dook de beveiliging meteen op hem af... Locals zijn niet toegestaan om op het terrein dingen te verkopen. Ik moest praten als Brugman om die eikels er van te overtuigen dat Othman bij ons op bezoek was en helemaal niks wilde verkopen. Als hij dan maar niet in de buurt van onze ligbedjes kwam mocht ie voor deze keer wel blijven:S Pfff, wat een onzin! Maar goed, wij begaven ons dus allemaal richting bar voor een cocktailtje tijdens de sunset. ‘s Avonds was er weer een party. Tijdens het eten merkten we al dat het programma exact hetzelfde was als vorige week haha. Maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben weer heerlijk gedanst en gefeest! Toen iedereen op een gegeven moment was afgedropen besloten Othman en ik ook naar “onze“ hotelkamer te gaan. Halverwege richting de kamers stonden een paar bewakers. Othman had de sleutel in zijn hand en droeg keurig een armbandje waar de beveiliging aan zou moeten kunnen zien dat je bij het hotel hoort. Maar daar ging natuurlijk iets mis. Ze geloofden niet dat hij in het hotel logeerde en ze spraken alleen maar Swahili. Toen ik het een en ander wilde uitleggen bleek dat die eikels me niet aan wilden kijken en weigerden Engels te praten. Ik werd (met een drankje op) natuurlijk giftig! En toen de mannen vervolgens een blanke gast gewoon door lieten lopen zonder zijn kamernummer of armbandje te checken flipte ik helemaal! Oké, Othman hoort officieel niet bij ons, maar het kwam nu eenmaal zo uit dat we die avond gewoon met zes mensen in onze kamers zouden slapen, dus het klopte gewoon. En daarbij komt dat dit je reinste discriminatie is! We moesten ons bij de manager melden en daar heb ik ons eruit geluld. Gezegd dat Othman inderdaad een dag later is ingecheckt, maar dat hij er gewoon bij hoort. Toen mochten we eindelijk doorlopen...




Zondag 12 augustus, mijn laatste dagje met de meiden... Het regende pijpestelen toen we wakker werden. We hebben dus overdekt zitten brunchen en even later ging ik mijn tassen inpakken. Een bewaker klopte op onze deur en zei dat Othman bij de receptie moest komen...grrr! Daar gaan we weer! Even later kwam hij beteuterd terug, ze geloven niet dat hij hier hoort en ze willen dat we extra betalen. Ja daahaag!! Terwijl wij binnen stonden te praten stond de bewaker buiten op het pad met zijn gummiknuppel in zijn hand om te voorkomen dat Othman via het strand zou “ontsnappen“. Echt serieus, wat een aanstellerij zeg, die gast kon het gewoon niet hebben dat de manager ons vannacht naar binnen liet. Ik ging mee naar de receptioniste, heb gezegd dat er iedere avond gewoon zes mensen in onze kamers hadden geslapen en dat we netjes hebben betaald. Zij checkte de betaling en vond het toen ok! Haha, daar stond die stomme bewaker met z’n knuppel met z’n chagrijnige hoofd!
Ik had mijn tassen gepakt en was ineens een stuk minder zwaar beladen! De dames hadden aangeboden om een deel van mijn kleding die ik niet gebruik mee naar Nederland te nemen. Echt, dat scheelde!!
Nog even een uurtje van de zee, het strand en de meiden genoten en rond vier uur was het tijd om te gaan. We hadden bedacht dat ik natuurlijk vlakbij Stonetown woon, en de dames komen morgen naar Stonetown, dus morgenavond kunnen we nog een gezellig etentje doen samen.
Othman had besloten om met me mee naar Stonetown te gaan, dus daar gingen we... Net buiten de poort van het hotel dropte een taxi net nieuwe gasten...Hij ging terug naar Stonetown, of we mee wilden? Hmm..een auto met airco en comfortabele stoelen of een dala dala die elke tien meter stopt en waarin je een houten kont krijgt van het zitten? Auto dus!;) Eind van de middag kwamen we in Stonetown, daar heb ik Othman gedag gezegd en net voor het avondeten kwam ik terug bij mijn gastgezin. Ik was met een beetje tegenzin vertrokken uit Kendwa, het was zo’n heerlijke week! Maar toen Happy me om mijn nek vloog toen ik de poort door kwam was ik ook weer helemaal happy Mama Happy was jarig en we hebben heerlijk gegeten onder de sterrenhemel.

Inmiddels is het al eind september en ben ik weer op Zanzibar. Ik heb nog veel in te halen, en hoop dat dat de komende weken een beetje gaat lukken;) Ik kan in ieder geval zeggen dat het goed met me gaat, ik heb een indrukwekkende maand achter de rug in Kenia en ben heel blij weer terug te zijn op Zanzibar! Snel meer!

Heel veel liefs vanuit bloedheet Jambiani!